Dzieci świata
Dzieci świata
Dzieci na ziemi - słuchanie wiersza A. Widzowskiej
Na kuli ziemskiej bawią się dzieci,
cieplutkie słonko dla nich wciąż świeci,
a księżyc mruga oczkiem na niebie
do wszystkich ludzi, również do ciebie.
Zulu z Afryki chodzi po drzewach,
a Chinka Inka jak ptaszek śpiewa.
Eskimos Bubu gra w piłkę z foką
na słoniu jeździ Hindus Namoko.
Dzieci się różnią kolorem skóry,
Jednak są dumne ze swej kultury
I choć w dziwacznych mówią językach,
pragną się bawić, tańczyć i brykać!
Inka i Zulu, Bubu, Namoko
chcą być kochane, śmiać się szeroko,
jeść smakołyki, dbać o zwierzęta,
a zamiast wojen mieć tylko święta!
Niech wam, się spełnią wszystkie marzenia
tak, robiąc obrót, powiada Ziemia.
Rozmowa kierowana na podstawie wiersza. Rodzic zadaje dziecku pytania:
− Jakie są dzieci na całym świecie?
− Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?
− Co najbardziej lubią robić dzieci?
− Jakie imiona miały dzieci z wiersza?
Kilka zabaw z piłkami
Rzucanie piłką do celu, np. do pojemnika na pranie, do wiaderka po farbie, a nawet do wanny itp. Rzucajcie prawą, lewą o obiema rękami. Można zliczać punkty.
„Wyścig piłeczek” – prowadzenie lekkiej piłeczki (np. pingpongowej) oddechem. Dziecko poruszając się na czworaka dmucha w piłeczkę, popychając ją w wyznaczonym kierunku. Celem może być np. wprowadzenie i zatrzymanie (oddechem!) piłeczki na kartce papieru. Możemy też się ścigać z dzieckiem i prowadzić piłeczkę do wyznaczonego miejsca w pokoju.
Podróż dookoła świata - zabawa logopedyczna
Język wyruszył w podróż dookoła świata (dziecko rysuje koła językiem, po górnej i po dolnej wardze). Wędrował przez góry i doliny (dziecko unosi język za górne i za dolne zęby), a potem wspiął się na wysoką górę (dziecko czubkiem języka dotyka do górnego wałka dziąsłowego), z której rozpościerał się przepiękny widok. Bardzo go zadziwił(dziecko wysuwa wargi do przodu – ooooo). Kiedy z niej zszedł, zobaczył gromadkę dzieci i przywitał się z każdym osobno (dziecko dotyka językiem każdego zęba osobno na górze i na dole). Potem długo płynął łódką i machał wiosłami (dziecko przesuwa język do prawego i do lewego kącika ust). Na koniec wsiadł do samolotu, który leciał wysoko nad chmurami (dziecko przesuwa język po górnej wardze), aż wreszcie wylądował na ziemi (dziecko chowa język za dolne zęby).
Pozdrawiam,
Pani Wioleta